Smażëno
Wòjewództwò | pòmòrsczé |
Kréz | wejrowsczi |
Gmina | Lëniô |
Szôłtëstwò | Smażëno |
Szôłtës | Czesłôw Hinc |
Pòłożenié | 54° 29' 03.6'' N 18° 06' 33.1'' E |
Lëdztwò (2006) - lëczba lëdzy |
224 |
Czérënkòwi numer (do 2005) |
58 |
Pòcztowi kòd | 84-217 |
Registracëjowé tôflë | GWE |
Pòłożenié na kôrce Pòlsczi
|
Smażëno (pòl. Smażyno) – kaszëbskô wies w Pòlsce, pòłożonô w pòmòrsczim wòjewództwie, we wejrowsczim krézu, w gminie Lëniô. Smażëno je pòłożoné kòl 19 km òd krézowégò gardu Wejrowò.
Smażëno leżi na nordowò-wschòdnym zberkù gminë Lëniô, kòle drodżi do Wejrowa. Pòzwa wsë pòchôdô òd słowa "smaga", co òznôczô pragniączkã.
Historiô
[edicëjô | editëjë zdrój]Pierszé wiadło ò Smażënie pòchôdô z 1348 rokù. W czasach 1. Pòlsczi Repùbliczi Smażëno bëło królewizną, do jaczich słëchałë 2 fòlwarczi - Głodowò i Nowô Wies. W 1701 rokù na 49 sztëk mieszkeńców Smażëna bëło 39 katolëków a 10 lëtrów. Òd 1778 rokù smażińsczi majątk słëchôł do pòmòrsczi familie Wòbeserów. Pòd kùńc 19. stalatégò wikszosc mieszkeńców wsë bëła ju lëtrama. W 1862 rokù lëtersczi miéwcowie majątków z òkòlégò zarzeszëlë kòmitet bùdacje kòscoła, jaczi stanął tu w 1865 rokù. Pò II swiatowi wòjnie swiątnica òstała wëswiãconô jakno katolëcczi kòscół. Dzysô Smażëno je tipiczno gbùrską wsą.
Czekawinczi
[edicëjô | editëjë zdrój]W ceńtrum Smażëna zaòstôł sã 19-stalatny dwór (dzysô je tuwò Òstrzódk Rehabilitacje dlô Ùzależnionëch Lëdzy). Stôrodôwnotą je tu 19-stalatny młin na Bólszewce. Tu mòże téż òbezdrzec neogòticczi parafialny kòscół.
W Smażënie stoji szlachòta Bòrowi Cotczi - Dëcha ze szlachù "Pòczuj Kaszëbsczégò Dëcha" w gminie Lëniô.
Gmina Lëniô | |
---|---|
Sëdzba wëszëznów gminë:
Lëniô
|
- To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.