Słowiańsczé jãzëczi

Z Wikipedia

Słowiańsczé jãzëczi są grëpą jãzëków w òbéńdzë indoeùropejsczich jãzëków (bôłtosłowiańskô pòdrodzëzna). Mô w se trzë jãzëkòwë karna: zôpadno-, pòrénkòwò- ë pòłniowòsłowiańsczé. Nôstôrszé rãkòpisë ze słowiańsczima tekstama pòchôdają z X s. Do zapisaniô słowiańsczich jãzëków brëkòwóné bëłë abò są alfabétë: głagòlicã, cërëlicã ë łaceńsczi (w môłim dzélu téż arabsczi). Słowiańsczé jãzëczi pòchôdają òd prasłowiańsczégò jãzëka dôwnëch Słowiónów, chtëren kù resznoce zarabczeniô Słowiónów na Bałkany w VI s., rozbił sã na òbéndowé dialektë.

Régòwanié słowiańsczich jãzëków[edicëjô | editëjë zdrój]

Słowiańsczé jãzëczi.
indoeùropejsczé jãzëczi
bôłtosłowiańsczé jãzëczi
słowiańsczé jãzëczi (kòl 317 mln)
zôpadnosłowiańsczé jãzëczi (kòl 56 mln)
tzw. lechickô grëpa, czëlë lechicczé jãzëczi
pòłabsczi jãzëk
pòmòrsczi jãzëk (kòl 50 tys)
kaszëbsczi (kòl 50 tys)
słowińsczi
pòlsczi (kòl 50 mln)
sorbsczé jãzëczi (kòl 70 tys)
dólnosorbsczi (kòl 15 tys)
górnosorbsczi (kòl 55 tys)
czesko-słowackô grëpa
czesczi (kòl 10 mln)
słowacczi (kòl 5 mln)
morawsczi
knaan
pôłniowosłowiańsczé jãzëczi (kòl 29 mln)
pòrénkòwé karno (kòl 10 mln)
stôro-cerkwiowò-słowiańsczi (stôrosłowiańsczi)
cerkwiowòsłowiańsczi †*
bùlgarsczi (kòl 9 mln)
banat-bùlgarsczi (15 tys)
macedońsczi (kòl 1,8 mln)
zôpadné karno (ok. 19 mln)
sloweńsczi (kòl 2 mln)
prekmùrsczi (80 tys)
réziansczi (1500)
chòrwacczi (kòl 6,5 mln)
hradsczi (70 tys)
molizansczi (3 tys)
bòsniacczi (kòl 2 mln)
serbsczi (kòl 8 mln)
pòrénkòwòsłowiańsczé jãzëczi (kòl 210 mln)
jãzëk Krëwiczów
stôrorusczi
stôrobiôłorusczi
biôłorusczi (kòl 10 mln)
rusczi (kòl 160 mln)
ùkrajinsczi (kòl 40 mln)
rusyńsczi
sztëcznë słowiańsczé jãzëczi
nordowòsłowiańsczé jãzëczi (fikcëjné)
lydnevi
nasika
sievrøsku
slaveni
slavisk
wozgijsczi (vuozgašchai)
jine
midzësłowiańsczi jãzëk
glagolica
mežduslavjanski
nowoslowiańsczi jãzëk
slovianski
sloviosczi
proslava
slovio
ruslavsk (szlach jãzëka slovio)


Òznaczenia:

† - wëmiarłi jãzëk abò dôwnô historëcznô cządnica dzysdniowégò jãzëka

†* - dôwny jãzëk, ale ùtrzëmóny zwëkòwò w liturgiji, nôbòżnëch, filozófowëch abò ùczałëch tekstach