Przejdź do zawartości

Kaszëbsczi alfabét

Z Wikipedia
Abecadło z Xążeczczi dlo Kaszebov z 1850 rokù
Kaszëbskô kluczplata [1]

Kaszëbsczi alfabét (kaszëbsczé abécadło) to je alfabét kaszëbsczégò jãzëka.

A, Ą, Ã, B, C, D, E, É, Ë, F, G, H, I, J, K, L, Ł, M, N, Ń, O, Ò, Ó, Ô, P, R, S, T, U, Ù, W, Y, Z, Ż

Wôżné są téż taczé spółzwãczi jak: Cz,Dz,Dż,Ch,Rz,Sz

Przed 1997 rokiem bëła rozmajitosc w krãgù kaszëbsczi òrtografie. Chùtkò stałë sã równak normą zapisënczi „ò” i „ù” w nagłosu i pò współzwãkach: p, b, m, w, f, a téż k, g, ch, h np. òrganë, ùchódnik, pòmùchla, bùk,mòra, wòjewództwò, fòtografiô, kùropatka i jin.

ÙCHWÔLËNK NR 7/RKJ/10 Z DNIA 06-07-2010 R. W SPRAWIE SZËKÙ KASZËBSCZÉGÒ ABÉCADŁA

1. Radzëzna Kaszëbsczégò Jãzëka ùstaliwô szëk kaszëbsczégò abécadła jakno: A, Ą, Ã, B, C, D, E, É, Ë, F, G, H, I, J, K, L, Ł, M, N, Ń, O, Ò, Ó, Ô, P, R, S, T, U, Ù, W, Y, Z, Ż. W słowach, w chtërnëch wëstãpiwają lëtrë z cëzëch alfabetów (np. ü, ê, à), lëtrë te są w szëkù zrównywóné z lëtrą bez diakriticznëch znaków, chòc same te diakriticzné znaczi są òbrzeszkòwé.

2. Radzëzna Kaszëbsczégò Jãzëka bédëje pòstãpné kaszëbsczé pòzwë znaków abécadła: A /a/, Ã /ã/, Ą /ą/, B /bé/, C /cé/, D /dé/, E /e/, É /é /, Ë /szwa/, F /éf /, G /gé/, H /ha/, I /i/, J /jot/, K /ka/, L /él/, Ł /éł/, M /ém/, N /én/, Ń /éń/, O /o/, Ò /ò /, Ó /ó/, Ô /ô/, P /pé/, R /ér/, S /és/, T /té/, U /u/, Ù /ù /, W /wé/, Y /igrek/, Z /zet/, Ż /żet /[2]

  • J. Borzyszkowski, J. Mordawski, J. Treder: Historia, geografia, język i piśmiennictwo Kaszubów; J. Bòrzëszkòwsczi, J. Mòrdawsczi, J. Tréder: Historia, geògrafia, jãzëk i pismienizna Kaszëbów; pòd red. Jana Mòrdawsczégò, tołmaczënk Jerzi Tréder, Wëdowizna M. Rôżok przë wespółrobòce z Institutã Kaszëbsczim, Gduńsk 1999, s. 143.
  • Eùgeniusz Gòłąbk: Wskôzë kaszëbsczégò pisënkù. Oficyna Czec 1997, s. 25.

Bùtnowé lënczi

[edicëjô | editëjë zdrój]