U

Z Wikipedia
Uu

U, u – dwadzestô pierszô lëtra pòdstawòwégò łacyńsczégò alfabétu.

Lëtra ta pòchòdzy òd grecczi lëtrë Ipsilon (Y, υ) i òd fenicczi waw, jakò téż lëtrë F, Y, V i W.

Nôczãscy òznôczô samòzwãk [u]. We wespółczasnëch jãzëkach mòże oznôczac równak téż regã jinëch zwãków, na przëmiôr [w], [ʉ], [y], [ʏ], [h], [ʊ], [iː], [ɨː], [ʌ], [ɛ].

W kaszëbsczim alfabéce je dwadzestô dzewiątą lëtrą[1].

Przëpisczi[edicëjô | editëjë zdrój]

  1. Ùchwôlënk nr 7/RKJ/10 z dnia 06.07.2010 r. w sprawie szëkù kaszëbsczégò abécadła, „Biuletin Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka” 2010, s. 115.