Wiązarka

Wiãzarka je ôrtã architektoniczny kònstrukcëji w jaczi drzewiané balczi zagwësniwają srąb (szkelet) bùdinkù. Drzewiany srąb je wëfùlowëwóny mùrã z cegłów, glëniano-słomianym abò gliniano-strzënowim, przë czim balczi òstôwają na wiéchrzù ë mògą bëc dekòracëjnym elemeńtã.

Wiãzarka bëła baro pòpùlarną metodą bùdowaniégò òd póznégò strzédnowiekù do XIX stolatô, przede wszëtczim w krôjach Nordowi Eùropë: w Anielsce, Dëńsce, Miemiecce, Francësce, Pòmòrsce a nawetka we Wiôlgòpòlsce czë Szląskù.

Zwëskã z wiãzarkòwi kònstrukcëji je relatiwno dobré trzëmanié cepła bënë bùdinkù. Wiãzarkòwô architektura je téż ùznôwónô przez wiele lëdzy za baro esteticzną. Felą je pòdajnosc balków na gnicé, zato procëmno do pòpùlarnégò pòzdrzatkù, dobrze zaprojektowóny wiãzarkòwi bùdink nie je barżi pòdajny na zapôlenié jak kònstrukcëje jinëch ôrtów.

Przëmiarë wiązarkòwi bùdowiznë: