Królowie jadą

Z Wikipedia

Królowie jadą - to je znanô kòlãda z Kaszëb, chterny dzél (sztrofczi 3-5) napisôł Sztefan Bieszk.

Słowa w stôrim pisënkù[edicëjô | editëjë zdrój]

1.
Królowie jadą z wialgą paradą, a skąd, skąd?
Od wschodu słuńca, szukają kuńca zbawieniô swojégo.

2.
Chtëż o ti dobie zapłacze w żłobie, a chto, chto?
Bóg w stajni ony, dzys narodzony lëdzóm sę pokôzôł.

3.
Jesta hałasë, w tim nocnim czasë, wa czëlë?
Bë szlë pastuszë, słowu posłëszni, co rzeklë Anielë.

4.
Cëż to za gwiôzda, królewskô jôzda, wiéta wa?
Trzech Magów jedze, Bóg sóm jich wiedze, do Emanuela.

5.
Madźi pobożni nie jidą próźni, a cëż më?
Ni gęsë tłësti, le serce czësté i ti kąsk miłotë!

Lëteratura[edicëjô | editëjë zdrój]

  • Kaszëbsczié kolędë ë godowé spiéwë / zebr. i wstępnie oprac. Władysław Kirstein ; [wybór i przygot. do druku Jerzy Stachurski ; wstęp Józef Borzyszkowski]. Gdańsk : Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 1982, s. 67

Bùtnowé lënczi[edicëjô | editëjë zdrój]