Jón Kôrnowsczi
Jón Kôrnowsczi, (pòl.: Jan Karnowski; ùr. 16 maja 1886 w Czôrnowie kòl Brusów, ùm. 2 rujana 1939 w Krostkòwie kòl Wërzëska) – sãdza, kaszëbsczi pòeta, ideòloga Zdrëszënë Młodokaszëbów.
W 1908 rokù założił Kòło Kaszëbòlogów we Wëższim Dëchòwnim Seminarium w Pelplinie, chtërno dzejô do dzysô. Pòspół z Aleksandrã Majkòwsczim stworził pismiono „Gryf” (pełnô pòzwa: Grif. Pismiono dlô kaszëbsczich sprôw). Pisôł òn, że zadanim „Grifa” je z jedny stronë „piastowac lëdową kùlturã i zrobic jã spòrą dlô òglowòpòlsczi kùlturë, a z drëdżi stronë terôczasną pòlską kùlturã zrobic kaszëbsczémù lëdowi swójską i przistãpną”[1]. Dzãka jegò staróm òstało przërëchtowóné pòle dlô pòwstaniô pierszi w dzejach Kaszëb regionalny òrganizacji – Towarzëstwa Młodokaszëbów, do czegò doszło 22 zélnika 1912 rokù[2]. W 1920 rokù Jón Kôrnowsczi robił jakno przédnik sądu.
Wespółczasno je patronã Spòdleczny Szkòłë nr 7 w Chònicach. Jegò pòrtret zajimô wôżny plac, a w regionalny jizbie je pòkôzóny jegò lëteracczi ùróbk. Òb czas szkòłowëch ùroczëznów wëstãpiwô tu dzecno-młodzëznowé karno „Kaszëbë”.
Ùsôdztwò (wëjimczi)
[edicëjô | editëjë zdrój]- Nowotné spiéwë, Pòznań 1910
- Dr. Florian Ceynowa, 1917, Gduńsk 1997, Oficyna Czec
- Muza kaszubska powojenna, Toruń 1925 w: Mestwin, I / 1925, Nr 1 i 2
- Gryf powojenny, Toruń 1927 w: Mestwin, III / 1927, Nr 2
- Z Piśmiennictwa kaszubskiego, Bëdgòszcz 1937 w: Dodatek jubileuszowy Dziennika Bydgoskiego, 1937 / Nr 286
- Nowotné spiéwë i wiersze, Gdiniô 1958
- Utwory sceniczne,Gduńsk 1970
- Wiersze pierwotne, Gduńsk 1978
- Moja droga kaszubska, Gduńsk 1981
- Sowizdrzôł u Krëbanów, Gduńsk 1983
- Jo bëm leno chcôł..., Gduńsk 1986
Przëpisczi
[edicëjô | editëjë zdrój]Lëteratura
[edicëjô | editëjë zdrój]Feliks Marszałkowski: Elementë religijne w pismach Jana Karnowsczigo. Przikładë. Pomerania 1980 (XVII), nr 2(97), ss. 11-12
Bùtnowé lënczi
[edicëjô | editëjë zdrój]- [https://polona.pl/item/ludnosc-kaszubska-w-ubieglem-stuleciu-szkic-spoleczno-kulturalny,Njc4NjE4MDQ/6/#info:metadata Artikel Jana Kôrnowsczégò - Gryf. R. 3: 1911. Nr 3-5.
Bibliogr. s. 4]
To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.
