Marión Selin

Z Wikipedia

Marión Selin (ùr. 18 maja 1937 rokù w Jastarni - ùm. 12 lëpińca 2016 rokù) - wiele lat béł chòreògrafã w Dodomie Kùlturë w Pùckù. Òd 1991 rokù béł kùstoszã chëczë - mùzeùm w Jastarny. Jakno pisôrz zadebiutowôł w 1966 r. w cządnikù „Litery” wiérztą Mój bôcyk. Liriczi a prozatorsczé dokôzë pùblikòwôł m.jin. w pismionach: „Norda” (kaszëbsczi dodôwk do „Dziennika Bałtyckiego”) i „Naju Gòchë”. Wiérztë Selina bëłë dolmaczoné na czesczi. W 2000 béł wëprzédniony Medalã Stolema, jaczi nadôwóny je bez sztudérsczé karno „Pomorania”.

Ùtwórstwò[edicëjô | editëjë zdrój]

Kaszubski kwiat (1982, zbiérk wiérztów pò kaszëbskù i pòlskù)

Niech wiater niese piesń (1996, zbiérk wiérztów pò kaszëbskù)

Piesniôrz rëbacczégò żëwòta (Wejherowo-Gdynia 2016, antologiô wiérztów, piesniów z nótama, artiklów a wëbrónëch òpòwiescy, w tim téż wòdewil Broduzë).

Bùtnowé lënczi[edicëjô | editëjë zdrój]


To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.