Himn sw. Frãcëszka z Asyżu

Bracyna òdżin

Himn sw. Francyszka z Asyżu (Laudes Creaturarum)

Nôwëższi, wszechmòcny, dobri Panie,

Wasza je sława, chwała i tcza, ë wszelejaczé błogòsławiéństwò.

To le Wami, Panie, są przënôlégò,

a niżóden człowiek nie je dosc czestny, żebë Was nazwac.

Bądzce pòchwôlony, Panie ze wszëtczim, co Wë môce stwòrzoné. :Nôprzód z bëlnym naszim bracyną, słuńcã,

chtërno stwôrzô dzéń, a Wë swiécyce przez nie:

A òno je snôże i swiécącé wiôlgą jasnotą:

òno je Waszim, Panie, przedstawienim.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez najégò bracynã, miesąc, i naje sostrë, gwiôzdë;

Wë je ùsztôłcëlë na niebie jasné i drodżé, ë piãkné.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez najégò bracynã, wiater i wiodro,

i czas kòmùdny ë pògòdny, ë kòżden jinszi.

Przez to Wë dôwôce swòjim stwòrzenióm ùtrzimanié.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez najã sostrzëcã, wòdã,

co je baro pòżëteczno i pòkórnô , i drogô, i czëstô.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez najégò bracynã, òdżin,

jaczim Wë rozwidniwôce noc.

A òn je snôżi i redosny, i dôżny, i mòcny.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez najã sostrzëcã, matkã zemiã,

jakô nas żëwi i chòwie,

ë rodzy wszelejaczi brzôd z farwnyma kwiatama, i zelama.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez tëch, co przebôcziwają wedle

Waszi miłotë.

I cerplëwie trwają w ùtrôpienim.

Błogòsławiony są ti, co wëtrwają w ùbëtkù,

bò przez Was, Panie, òni mdą wëwińcowóny.

Bądzce pòchwôlony, Panie, przez najã sostrzëcã, smierc celesną,

przed jaką niżóden żëjący człowiek ni mòże ùcec:

Biada tim lëdzóm co kònają w smiertelnëch grzéchach.

Błogòsławiony są ti, co nalézą sã we Waszi nôswiãtszi wòlë:

bò wtórnô smierc (w slédnym dniu) jima nie grozy.

Chwôlta i błogòsławta Pana, ë składôjta Mù pòdzãkã.

A służta Mù z wiôlgą pòkòrą.

Òriginalny tekst w dialekce ùmbrijsczim

Altissimu, onnipotente bon Signore,

Tue so le laude, la gloria e l'honore et onne benedictione.

Ad Te solo, Altissimo, se konfano,

et nullu homo ène dignu te mentouare.

Laudato sie, mi Signore cum tucte le Tue creature,

spetialmente messor lo frate Sole,

lo qual è iorno, et allumini noi per lui.

Et ellu è bellu e radiante cum grande splendore:

de Te, Altissimo, porta significatione.

Laudato si, mi Signore, per sora Luna e le stelle:

in celu l'ài formate clarite et pretiose et belle.

Laudato si, mi Signore, per frate Uento

et per aere et nubilo et sereno et onne tempo,

per lo quale, a le Tue creature dài sustentamento.

Laudato si, mi Signore, per sor'Acqua,

la quale è multo utile et humile et pretiosa et casta.

Laudato si, mi Signore, per frate Focu,

per lo quale ennallumini la nocte:

ed ello è bello et iucundo et robustoso et forte.

Laudato si, mi Signore, per sora nostra matre Terra,

la quale ne sustenta et gouerna,

et produce diuersi fructi con coloriti fior et herba.

Laudato si, mi Signore, per quelli ke perdonano per lo Tuo amore

et sostengono infirmitate et tribulatione.

Beati quelli ke 'l sosterranno in pace,

ka da Te, Altissimo, sirano incoronati.

Laudato si mi Signore, per sora nostra Morte corporale,

da la quale nullu homo uiuente pò skappare:

guai a quelli ke morrano ne le peccata mortali;

beati quelli ke trouarà ne le Tue sanctissime uoluntati,

ka la morte secunda no 'l farrà male.

Laudate et benedicete mi Signore et rengratiate

e seruiteli cum grande humilitate.

Lëteratura

• E. Gołąbk, E. Pryczkowski:Më trzimómë z Bògã,Gduńsk 1998, ss. 79-80

To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.