Pipa - rozeszłoscë midzë wersjama
D r2.7.2) (robot pòprôwiô: uk:Люлька для паління |
D r2.7.2) (robot dodôwô: be:Люлька |
||
Linijô 90: | Linijô 90: | ||
[[ang:Pīp]] |
[[ang:Pīp]] |
||
[[ar:غليون التدخين]] |
[[ar:غليون التدخين]] |
||
[[be:Люлька]] |
|||
[[bg:Лула]] |
[[bg:Лула]] |
||
[[br:Korn-butun]] |
[[br:Korn-butun]] |
Wersëjô z 20:21, 21 zél 2012
Hewòtny artikel òstôł napisóny przez òsobã jakô nie znaje perfektno kaszëbsczégò. Jãzëkòwô pòprôwnosc negò artikla wëmôgô werifikacëji.
Pipa - to je statk do pôleniô (kùrzeniô) tobaczi abò jinëch substancëji. Na swiece je baro wiele rozmajitych materiałów z chternych robi sã pipë. Sã pipë z kaczanu kukurydzë, z mòrsczi szëmczi, glëniany, porcelanowi, szklane, drewniany (kokos, brzózka,wisznia, klón, heban,òrzech, krëszka). Glëniany i porcelanowi pipë miałë dobri szmaka, ale bëłë krëchi, szëmka wëmôgô wiele robòtë przë òbrôbiôniô. Drewniany pipë np. z wisznié pôlałë sã wespół z tobaką. Pòtrzëbny był materiał, chtëren je cwiardy, wëtrzëmałi na cepłotã, nie reagòwôł z tobakã. Wszëtczi te céchë mô pipa z kòrzénia wrzosu. Na swiece pòjawiła sã na póczątkù XIX w.
Wiele pipów nie blus przëdatnyma statkã, ale téż mają artistycznô wôrtnota. Są paradny, szëkòwny i mają fùl fantazejô. Tej sej łebczi pipów są bògato rzeźbiony, a cybchë baro dłudżi i òzdobny. Czasama pipë przëbirają wëzdrzatk lëdzy, zwierzãtów, prziborów. Na niechtërnych są historycznô i ôrtny zdrzadniô.
Muzea
Bògati zbiorë pipów mòżna òbezdrzec w muzeach.
Muzeum Dzwonów i Fajek w Przemyślu
Museé de la Pipe et du Diamant
Museé de la pipe et des Objects du tabac
The Frank P. Burla Antique Pipe and Tobacciana Museum
Literatura
Literatura:
- Michôł Mòrawsczi: O fajce prawie wszystko, Warszawa 1991
- Jack Schmidt: Fajka - powtórne narodziny, Poznań 2005
- M. J. Olbromsczi, U. Olbromska, A. Sarkady: Najcenniejsze kolekcje fajek, Przemyśl 2006
- To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.