Pipa

Z Wikipedia


Hewòtny artikel òstôł napisóny przez òsobã jakô nie znaje perfektno kaszëbsczégò. Jãzëkòwô pòprôwnosc negò artikla wëmôgô werifikacëji.

Pipa

Pipa - to je statk do pôleniô (kùrzeniô) tobaczi abò jinëch substancëji. Na swiece je baro wiele rozmajitych materiałów z chternych robi sã pipë. Sã pipë z kaczanu kukurydzë, z mòrsczi szëmczi, glëniany, porcelanowi, szklane, drewniany (kokos, brzózka,wisznia, klón, heban,òrzech, krëszka). Glëniany i porcelanowi pipë miałë dobri szmaka, ale bëłë krëchi, szëmka wëmôgô wiele robòtë przë òbrôbiôniô. Drewniany pipë np. z wisznié pôlałë sã wespół z tobaką. Pòtrzëbny był materiał, chtëren je cwiardy, wëtrzëmałi na cepłotã, nie reagòwôł z tobakã. Wszëtczi te céchë mô pipa z kòrzénia wrzosu. Na swiece pòjawiła sã na póczątkù XIX w.

Wiele pipów nie blus przëdatnyma statkã, ale téż mają artistycznô wôrtnota. Są paradny, szëkòwny i mają fùl fantazejô. Tej sej łebczi pipów są bògato rzeźbiony, a cybchë baro dłudżi i òzdobny. Czasama pipë przëbirają wëzdrzatk lëdzy, zwierzãtów, prziborów. Na niechtërnych są historycznô i ôrtny zdrzadniô.

Muzea[edicëjô | editëjë zdrój]

Bògati zbiorë pipów mòżna òbezdrzec w muzeach.

Muzeum Dzwonów i Fajek w Przemyślu

Pipë


Muzeum Etnografii we Lwowie

Storm P. Musset

Museé de la Pipe et du Diamant

Le museé du Fumeur


Museé de la pipe et des Objects du tabac

Museum of the pipe

The Frank P. Burla Antique Pipe and Tobacciana Museum

The Sherlock Holmes Museum

Museo Savinelli


Literatura[edicëjô | editëjë zdrój]

Literatura:

  • Michôł Mòrawsczi: O fajce prawie wszystko, Warszawa 1991
  • Jack Schmidt: Fajka - powtórne narodziny, Poznań 2005
  • M. J. Olbromsczi, U. Olbromska, A. Sarkady: Najcenniejsze kolekcje fajek, Przemyśl 2006


To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.