Môlnik

Môlnik (abò lokatiw; łac. locativus) – jeden òd zanôleżnëch przëpôdków, nôpierszą fùnkcją chtërnégò je wërażenié znaczeniô jaczégòs placu dzejaniégò. Môlnik pòkazywô przede wszëtczim, gdze je (miescy sã, mô swój plac) jaczis przedmiot, wësłowiony z pòmòcą jistnika. Môlnik mòże pòkazywac plac przedmiotu równo w przestrzeni, jak i w czasu.

Môlnik je m.jin. jednym òd sétmë przëpôdków kaszëbsczégò jãzëka. Wëstãpùje òn nie samòbëtno, a w składze przëmiónkòwëch wërażeniów (na przëmiôr: „na pòlu”, „we Gduńskù”).