Lewino

Z Wikipedia
Lewino
Wòjewództwò pòmòrsczé
Kréz wejrowsczi
Gmina Lëniô
Szôłtëstwò Lewino
Szôłtës Kadzmiérz Bladowsczi
Pòłożenié 54° 26'  N
18° 05'  E
Lëdztwò
 - lëczba lëdzy

290
Czérënkòwi numer
(do 2005)
58
Pòcztowi kòd 84-223 Lëniô
Registracëjowé tôflë GWE
Internetowô starna wsë
Pòłożenié na kôrce Pòlsczi
Lewino
Lewino
Lewino

Lewino (pl. Lewino) - wies w pôłniowò-wschòdnym dzélu gminë Lëniô, dôwny zemsczi majątk i rodowé gniôzdo Brochòwicz-Lewińsczich. Terôczas gbùrskô wies.

Historiô[edicëjô | editëjë zdrój]

Lewino je nôstôrszą wsą w gminie Lëniô. We wczasnëch strzédnëch stalatach béł tuwò òbrónny gardzëk. Ò znaczenim negò Lewina zdôwają sã swiôdczëc leżącé krótkò wsë grobnice z 11. stalatégò. Pierszé historëczné wiadło ò Lewinie zapisóné òstało w dokùmeńtach w 1282 rokù. W krziżacczich czasach wies skłôda sã z 2 dzélów - ricersczégò dobra i gruńtów słëchającëch do klôsztoru norbertanków z Żukòwa. W kùńcu 16. stalatégò Lewino bëło ju czësto szlachecczé, a do majątkù słëchałë pùstczi Rosochë, dze bëła karczma, młin w Ząblewie, a téż fòlwark Léòbòra, dze fùnksnérowa hëta szkła. W 1781 rokù w Lewinie mieszkało 89 sztëk lëdzy, z czegò 76 sztëk bëło katolëkama, a 13 ewanielikama. W kùńcu 19. stalatégò lewińsczi majątk słëchôł do familie Détlów, miôł 669 mòrgów i szpecjalizowôł sã w chòwie bëdła.

Czekawinczi[edicëjô | editëjë zdrój]

Kòl Lewina (w lasach Léòbòrë) je grëpa wczasnostrzédnowiecznëch grobniców datowónëch na 11. s., z centralno ùsëpóną stolemną grobnicą, jakô krëje bënë se szczątczi wòjownika (bòdôj wikińsczégò jarla). Òbiektë òstałë archeologiczno zbadérowóné w latach 2005-2008.


W Lewinie stoji szlachòta Pikóna - Dëcha ze szlachù "Pòczuj Kaszëbsczégò Dëcha" w gminie Lëniô.

Bùtnowé lënczi[edicëjô | editëjë zdrój]


herb gminë Lëniô Gmina Lëniô

Sëdzba wëszëznów gminë: Lëniô
Szôłtëstwa: Kãtrzëno | Kòbëlôsz-Pòtãgòwò | Lewinkò | Lewino | Miłoszewò | Niepòczołejce
Òsek | Pòbłocé | Smażëno | Strzépcz | Tłuczewò | Zakrzewò