Kaszëbsczé malarstwò na szkle

Hewòtny artikel òstôł napisóny przez òsobã jakô nie znaje perfektno kaszëbsczégò. Jãzëkòwô pòprôwnosc negò artikla wëmôgô werifikacëji.

Tradicjô òbazów swiãtëch malowónëch na òpaczny stronie szkła datëje sã na Kaszëbach òd wieków XVII-XVIII. Lëdowi artiscë kaszëbsczi, jak swiôdczą ò tim zachòwóné malowidła, z wikszim zamiłowaniém twòrzelë ornamentë niglë mòtiwë figùralné. Czãsto téż miast malowac swiãtëch, pòdklejiwelë dostãpné jima drzewòritowé òbrôzczi pòstaców abò twarzów swiãtich. Zôz òrnamentë ùtwórcë malowelë z wiôldżim pietizmã, p=ùziwając przede wszëtczim charakteristicznyma, kwiatowima mòtiwama, znónyma i w jinszich dzélach kùńsztu kaszëbsczégò zdobnictwa. Dzysô taczé òbrazë i jich ùtwórców rzôdkò mòże ju spòtkac. Równak kùńszt malowaniô na szkle czësto jesz nie wëgasł. Dzysô òżiwô dzãka dzejalnoscë mùzeów (dnt. Muzeùm Etnograficzné w Gduńskù-Oléwie), Kaszëbsczégò Ùniwersytetu Lëdowégò itp. Dopùszcziwô sã téż swiécką tematika.